Tęsknię. Nie wiem, za czym dokładnie. Rozpoznaję w sobie tęsknotę. ...

 Lepiej spłonąć niż zwiędnąć.

 Miłość wyprawia różne dziwne rzeczy z ludźmi.

 Wszystko jedno, dokąd się udam, i tak nigdy nie będę mógł naprawdę stąd wyjechać.

 Od tamtej pory przekonałem się wielokrotnie, że rozpacz i przerażenie są zaraźliwe.

 Samotności, jakaś ty przeludniona!

 Tak dużo przecieka nam przez palce, nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.

 Nie zrobią mi krzywdy, bo nie grozi mi to, co wam. Nie został już nikt, kogo bym kochała.

 Skoro Alex Cię wybrał, powinnaś wierzyć, że i ja Ciebie wybrałam.

 "Pamiętam jej uśmiech (...) nieskazitelny, jak ciało jej gładkie i ciarki na skórze po zimnej kąpieli, jak dreszcz podniecenia, gdy ukradkiem me wargi przywierały do jej szyi..."

 Może gdybyś mi pozwolił odetchnąć chociaż przez chwilę, nie musiałabym uciekać!