Bez bólu, bez poświęcenia nie osiągnęlibyśmy nic!

 Wystarczy sekunda, żeby ktoś zmienił twoje życie tak, że już nigdy nie będzie takie samo. Jedna sekunda.

 Los był chorobą,na którą przyszło mu w życiu cierpieć.

 Miłość jest uczuciem bezinteresownym, jednokierunkową ulicą. To dlatego można kochać miasta, architekturę samą w sobie, muzykę, nieżyjących poetów czy, przy jakimś szczególnym temperamencie, osobę boską. Bo miłość jest związkiem między odbiciem i jego przedmiotem. To w końcu przynosi nas z powrotem do tego miasta.

 Umierać – to nic; straszne jest nie żyć.

 Bać się śmierci jest tym samym,
co mieć się za mądrego nim nie będąc.

 Życie jest jak butelka dobrego wina. Niektórzy zadowalają się czytaniem etykiety na opakowaniu, inni wolą spróbować jego zawartość.

 Przewijam się przez palce czasu, plączę w zdradzieckie supły. Czasami pękam, bo mnie przerywa niecierpliwość życia...

 Co zrobić, kiedy pożądanie okazuje się groźną, mroczną siłą?

 Miłość była rodzajem cudownego strachu.

 Wiesz, w umieraniu najstraszniejsze wydaje mi się to, że człowiek jest zdany tylko na siebie.