
Kiedy pomyślę, że Beethoven umarł, a tylu kretynów żyje...
Kiedy pomyślę, że Beethoven umarł, a tylu kretynów żyje...
Ludzie potrafią żyć z rozczarowaniem, jeśli tylko mają do dyspozycji narzędzia, które pozwalają nadawać życiu sens.
dopóki wierzę, dopóty nie zginę.
Pomyślałem, jak niewiele mogę jej zaofiarować, a jak dużo od niej oczekuję.
Czas nie istniał; nie miałam pojęcia, ile minęło minut. Czym zresztą jest czas, jeśli nie wiatrem, który nigdy nie ustał?
Wszystko, co się połączyło, kiedyś się rozpadnie.
Jeśli na nic się nie odważysz, gdy minie dzień, niczego nie zyskasz.
Najważniejsze są
wspomnienia. Kiedy
nie zostaje już nic,
wspomnienia wciąż
żyją.
Co kupisz, to twoje, a to, co twoje, wcześniej czy później do ciebie wróci.
Nie sposób odwołać przykrych słów, choćby się ich potem żałowało.
Wspomnienia wywołują ból, najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.