Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 Jedenaście minut. Oś wokół której kręci się świat, to zaledwie jedenaście minut.

 Gdyby nie detale, nie byłoby wielkich efektów.

 Zamierzam złożyć mu propozycję nie do odrzucenia.

 Jeden znajomy młodzieniec,
który odziedziczył kilka akrów,
przyznał się, że myślałby
o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Mężczyźni są jak kasztany sprzedawane na ulicy: jak je kupujesz, wszystkie są gorące i pięknie pachną, ale ledwie je wyjmiesz z torebki, natychmiast stygną i nagle stwierdzasz, że większość z nich jest w środku zgniła.

 Carpe diem. Chwytajcie dzień, chłopcy. Uczyńcie swe życie wyjątkowym.

 Człowiek nie może uwolnić się od odpowiedzialności za własne czyny.

 Nie pan nigdy nie przyjmuje odznaczeń, którym nie towarzyszy odpowiednia kwota na czeku. Korzysta na nich tylko ten, kto je przyznaje.

 Przecież kochać można tylko to, co nieposłuszne.

 Brak poczucia humoru nie zawsze jest dowodem powagi.