Nie potrafię kochać, nie cierpiąc.

 Dlaczego serce kocha tylko to, co może stracić?

 Nie bój się doskonałości – nigdy jej nie osiągniesz.

 Moje prochy będą gorętsze od ich życia!

 [...] nie ma takiego bólu, który trwałby tysiąc lat.

 Niektórych ludzi lepiej mieć za wrogów niż za przyjaciół.

 Trzeba cieszyć się z każdego nadchodzącego dnia tak samo jak z dnia zakończonego, chociażby tylko dlatego, że udało nam się przeżyć go, nikogo nie krzywdząc.

 Kiedy jestem daleko od ciebie, moje serce umiera po kawałku.

 Boimy się tego , czego nie znamy.

 To, że więzienie było zamaskowane przez luksus, powiększało tylko jej przerażenie.

 Im szczerzej komuś pomagasz, tym z biegiem czasu będziesz coraz gorzej przez niego traktowany...