Ojczyzna – to wielki zbiorowy obowiązek.

 Uczyć się, znaczy stać się znośnym dla samego siebie.

 Boimy się nie śmierci, ale wyobrażenia, jakie o niej mamy.

 Nic nie jest jednocześnie piękne i prawdziwe.

 Trzeba czasem dać upust uczuciom. Jeżeli się tego nie robi, zatrzymuje się wewnętrzny nurt.

 (...) najlepszymi książkami są te, które mówią nam, co już sami wiemy.

 Winisz siebie za to, kim jesteś. A to niczyja wina i nic nie możesz zmienić.

 Życie karze potrzebujących,
przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć,
i to zostanie ci odebrane.

 Jeśli skradnę wam w ciemności całusa, to nic wielkiego. Zrobię to, ponieważ was kocham.

 Czasami spotykasz kogoś i wiesz, że od tej chwili twoje życie zupełnie się zmieni.

 Kto hoduje kilka róż, kocha piękno; kto hoduje tysiące - kocha forsę...