Bóg nie wybiera uzdolnionych, Bóg daje uzdolnienia tym, których wybrał.

 Człowiek planuje, Bóg z tego żartuje.

 Kto ma rozum, nie potrzebuje szczęścia.

 Pozwalam, by prowadził mnie dotyk jego palców.

 Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 - Dobrze. Nie ufasz mu, prawda?
- Nikomu nie ufam. Ani jemu. Ani tobie. Nikomu.
- To może uda ci się pozostać przy życiu.

 Czasami się przewracam, ale może, kto wie, właśnie wtedy biorę rozbieg.

 Być zamordowanym to przecież dla króla śmierć naturalna.

 Siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół.

 Jak nie będziesz pił, to się nie upijesz.

 Skoro był nieśmiertelny, to wątpię, żeby przyszło mu do głowy sporządzenie testamentu.