Każdy z nas cierpi na własną ślepotę.

 Nie mam gotówki, majątku, nadziei. Jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi.

 A może szczęście to jest coś, do czego możemy
tylko dążyć. I możemy właściwie nigdy go nie osiągnąć.
Choćby nie wiem co.

 Wszystko co powstaje przemija i przez to nie warte nadmiernej uwagi.

 Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna.

 Najważniejsze rzeczy w życiu zawsze przyjmujemy jako coś oczywistego.

 Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar.
Głupiec oskarża o nie innych.

 W lasy, w lasy, a co gęstsze. Z dwojga złego wolę ghule niż ludzi.

 Jak można przechodzić koło drzewa
i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?

 Ambicją sięgamy wyżej nieba, ale los nasz jest cieńszy od papieru.

 Najlepszych rzeczy w życiu nie zdobywa się, pędząc sprintem na krótkim dystansie, tylko dzięki miarowemu tempu i ogromnej wytrwałość.