Mówisz: "kocham". I chcesz, żeby twoje "kocham" trwało wiecznie.

 Dzisiejsze wojny prawie nie zabijają ludzie - one zabijają ludzkość.

 Na zawsze to zawsze zbyt długo.

 Wybacz, ale zmęczyło mnie już czekanie, by ludzkość wreszcie przejrzała na oczy.

 Z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion.

 W jej sercu i umyśle było zbyt dużo kogoś innego, żeby zostało miejsce dla mnie.

 Wszystko już było, oprócz nas...

 Nigdy nie czułem, żebym był wart chorej przestrzeni, którą zajmuję.

 Czasem nie wiemy, czego chcemy, póki tego nie dostaniemy.

 Raz w życiu pomyliły mi się kroki i od tego czasu chodzę krzywo.

 Czasami warto zmienić zdanie. To znaczy, że człowiek myśli.