Zwątpiwszy w miłość i cnotę, zostaje jeszcze rozpusta.

 I jeszcze jedno należy pamiętać: lękajcie się czasów, gdy człowiek nie zechce cierpieć i umierać dla idei, bo ta właściwość jest podstawą człowieczeństwa i tylko ona tworzy człowieka, wyróżniając go pośród innych stworzeń na ziemi.

 Nie zna smaku prawdziwego życia, kto przez tunel samotności się nie przeczołgał.

 Praca starca funta kłaków warta, lecz głupi ten, co nią pogardza.

 Oto demon na progu nieba. Jak widać piekło zamarzło.

 Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.

 Smutne jest rozstanie z przyjaciółmi; miejsce to tylko miejsce.

 Niedoświadczony człowiek patrzy przeciwnikowi na ręce, wytrawny - obserwuje jego twarz.

 Długie życie to męka, jeśli jest się nieszczęśliwym.

 Czyż mógłby zaistnieć większy cud aniżeli ten, co zdarza nam się w chwili, kiedy patrzymy sobie nawzajem w oczy?

 Człowiek jest liną rozpiętą między zwierzęciem a nadczłowiekiem. Liną nad przepaścią.