Chodzimy po tej samej ziemi, ale chyba w innych butach.

 Czasem chcesz uciec od świata, czasem chcesz uciec od siebie.

 Poszedłeś za uczuciem miłości. A to uczucie czasami zabija.

 Chociaż raz warto umrzeć z miłości.

 Nie możesz być szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa.

 - Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.

 Tutaj nic nie było tym, czym się wydawało.

 Cichy jak dom przed przebudzeniem demona.

 Dziś świat cały jest martwym domem. Jest olbrzymim obozem koncentracyjnym, tak wielkim,
iż nie potrzeba kolczastych drutów,
gdyż i tak nie ucieknie się nigdzie.
Można tylko kontemplować zagładę.

 Ludzie są podobni do zgłodniałych wilków zaczajonych w pustym drzewie.

 Kto żyje nadzieją, umrze głodny.