- Z kim pan rozmawia? - Nie rozmawiam. Monologuję. Przywilej ...

 Zostaję twardy, choć serce chce pęknąć.

 Zaraz, zaraz. Haymitch uśmiecha się do mnie jak psychopata.

 Całe nieszczęście ludzi płynie stąd, że nie mówią jasnym językiem.

 Póki pracujesz, nie ma czasu spojrzeć życiu w oczy.

 Jak przestać czuć upokorzenie, przestać cierpieć?

 Kiler, trzysta dolarów? Och*jałeś? Co ja sobie za to kupię, waciki?

 To, co dla jednych jest nieszczęściem, dla innych może okazać się uśmiechem losu.

 Zaprosiłam do siebie dziewczynę mojego chłopaka!

 W niespodziankach najpiękniejsze jest to, że dopiero się zdarzą.

 Ogień znów pokonał róże.