- Z kim pan rozmawia? - Nie rozmawiam. Monologuję. Przywilej ...

 Wojna jest czasem przyjaźni, nie miłości.

 Życie, mój synu, to jakby pierwsza rozgrywana przez ciebie partia szachów. Kiedy zaczynasz rozumieć, o co w tej grze chodzi, okazuje się, że już przegrałeś.

 Chcę, by mój świat był twoim, a twój moim. Na tym polega przyjaźń.

 Podróż tysiąca mil zaczyna się od jednego kroku.

 Nikt na świecie nie jest zupełnie sam. Wszyscy są jakoś ze sobą związani.

 Miłość potrzebuje swobody i czasu do wydania najpiękniejszych plonów.

 Przecież my wszyscy jesteśmy sobie zupełnie obcy.

 Ironia życia leży w tym, że żyję się je do przodu, a rozumie do tyłu.

 Takie jest piękno muzyki: nie mogą Ci jej odebrać.

 Nie tak wyobrażałam sobie nasze życie. Możliwe, że zbłądziliśmy, ale wolę zbłądzić z tobą, niż z innym dojść do celu.