- Z kim pan rozmawia? - Nie rozmawiam. Monologuję. Przywilej ...

 Myśleć znaczy niszczyć.

 Życie to pasmo bólu i najlepiej by było,
gdybyś się zaczęła do tego już

przyzwyczajać, Allie. Ból nigdy nie znika.
Gromadzi się. Jak śnieg.

 Antylopa skacze, wyskakuje,
ale zawsze na ziemię opadnie.

 Życie jest zbyt krótkie, zbyt ważne, by je zmarnować.

 Ludzkość chętniej jednoczy się w dążeniu do wojny niż w dążeniu do pokoju.

 Człowiek może i powinien całym sercem cieszyć się swoim życiem. Jest ono przecież dobrym, Bożym darem, który stał się jego udziałem. Lecz trzeba pomyśleć także o tym, że nie mamy tutaj stałego miejsca i że wszelka wspaniałość tej ziemi, szczególnie bogactwo i sława, są przemijające.

 Mowa jest srebrem, a milczenie złotem.

 Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.

 Wszystko jest prawdziwe, jeśli wierzy w to wystarczająca ilość ludzi.

 Zatracamy się we własnych myślach, przez co nie wiemy co jest prawdą a co złudzeniem.