Nie ma prostej drogi wiodącej tam, dokąd pragniesz dotrzeć.

 Kiedy człowiek bardzo czegoś chce, gotów jest na wszystko.

 Kładę się teraz do snu, na trochę dłużej niż zwykle. Naz­wijmy to wiecznością.

 Skromność jest dla świętych i nieudaczników. Ja nie jestem ani jednym, ani drugim.

 Przyzwyczajony jestem do zdobywania tego, czego chcę, Anastasio - mówi. - Na wszystkich polach.

 O miłości się nie mówi. Miłość się wyraża. Słowem również, ale to jest tylko jedna z rozlicznych manifestacji, manifestacja słowna, i nie powiedziałbym, że najlepsza.

 Do swoich snów człowiek dopiero przez cierpienie dorasta.

 Nic nie napawa większą melancholią niż śmierć piękna.

 I tak sobie kombinowałem, jakby mogło być, gdyby mogło być.

 Są rzeczy, przy których czas jest niczym. I są też takie, na które warto czekać.

 Pierwsza miłość to taka słodka udręka.