
(...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby ...
(...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.
Dosis sola venenum facit (tylko dawka czyni substancję trucizną).
Strach, o ile nie odbiera głosu zupełnie, bywa dobrym suflerem.
Akceptacja to największy
komplement, jaki można otrzymać.
W jednym zdaniu może się dużo zmieścić.
Może się wszystko zmieścić.
Może się całe życie zmieścić.
Gdy śmierć wyczytała jej imię, potrafiła rozpoznać jej głos.
Jestem zmęczony i nie mam ochoty strasznie za czymś tęsknić.
Będę cię kochać do końca świata i jeden dzień dłużej.
Tej nocy na niebie było mnóstwo gwiazd, ale nie były to gwiazdy zakochanych.
Tu, milę powyżej poziomu morza, gwiazdy wydawały się ostre i okrutne niczym otwory wycięte w czarnym aksamicie, rany zadane niebu boskim kolcem do lodu.
To były gwiazdy tych, którzy nienawidzą
i Harold czuł, że może pomyśleć życzenie: Chciałbym, żebyście zdechli, świnie.
Ale ludzie bardzo mocno przejmują się rzeczami. Bez rzeczy są tylko sprytniejszymi zwierzętami.
Sny nic nie znaczą. To tylko nasze lęki lub pragnienia.