
Jesteśmy niczym łzy w deszczu, które giną w rwącym strumieniu ...
Jesteśmy niczym łzy w deszczu, które giną w rwącym strumieniu rzeczy doczesnych.
Wiedziałam, że słowa mogą ranić, ale nie wiedziałam, że mogą zabić.
Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.
W miłości trzeba być samoukiem.
Jeśli nie pokłonię niebios, poruszę piekło.
Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.
Źle być pijanym w samotności.
Lubię ludzi, ale widzę,
jak często są fałszywi.
Nawet w tłumie można być samotnym.
Już sam znak paragrafu wygląda jak narzędzie tortury.
Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz.
Jeśli nie wie – wytłumacz.
Jeśli nie może – pomóż.