
Historia to rozbryzgi krwi.
Historia to rozbryzgi krwi.
W synu staje się przekonaniem,
co w ojcu jeszcze kłamstwem było.
Widzę to wszystko w jego oczach, widzę obietnicę nas. I to sprawia, że mu wierzę.
Nic nie dzieje się bez powodu.
Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.
Życie... każda jego sekunda... to wszystko, co mamy.
To, co niemal utraciliśmy, cenimy bardziej od tego, co zostało nam dane na zawsze.
- Bo ci tak zostanie. [...]
- Słucham?
- Leżysz tam z buzią pomarszczoną jak zużyta chusteczka. Mówią, że jak powieje ostry wiatr, to taka mina może zostać człowiekowi już na zawsze [...] A wtedy przestanę cię kochać.
Wynter wybuchnęła śmiechem.
Kto walczy, może przegrać. Kto nie walczy, już przegrał.
Gdy ludzie są sobie przyjacielscy, nawet woda staje się słodka.
Ludzie w większości przeżywają tylko połowę tego, co naprawdę mogliby przeżyć - rzecz jasna, jeżeli mają trochę szczęścia.