Niczego nie opłakuję. Biorę wszystko.

 W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.

 Jeśli mnie oszukano, to dlatego, że przez krótką chwilę kochałam.

 - Czy w Polsce wszyscy mają takie myśli?
- Jakie?
- A takie, że nic się nie uda, a jak się uda, to i tak jest chujowo?

 Skrył łzy gdzieś głęboko, tkwiły tam i gryzły jak drobinki szkła.

 Śmierć jest tak przerażająco ostateczna,
tymczasem życie obfituje w niezliczoną ilość możliwości.

 Niektórzy nawet milczą modlitwą.

 Tego nie mogę, czego zrobić nie chcę.

 Szczęście, którego wyczekujemy, potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.

 Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe. „Hej, dziadku! – wołam. – Sadzisz drzewo migdałowe?” A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: „Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!” „A ja – odparłem – postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili”. Kto z nas dwóch miał rację, szefie? – Spojrzał na mnie triumfalnie. – Tu cię mam! – powiedział.

 Wypijmy za to, by zdrożały butelki po winie i wódce!