Niczego nie opłakuję. Biorę wszystko.

 Powiesz - a stanie się prawdą.

 Moje uczucie nadrabiało wysokością wzlotu krótkość swego trwania.

 Nawet z własną przeszłością trudno sobie poradzić bez czyjejś pomocy.

 Jak można zadawać ból osobie, którą się kocha bardziej niż siebie samego?

 Nagle wszystko (a może nie wszystko, może tylko bardzo dużo) zawisło w próżni, w której mogę dostrzec jedynie ciebie. Ja już tak będę jechał do ciebie w nieskończoność.

 Planuj tylko to na co sam masz wpływ, inne rzeczy mają już swój plan.

 Bo przecież nie musi Cię kochać cały świat, czasem wystarczy tylko jedna osoba.

 Niektórzy tak się boją pustki, że natychmiast szukają kopii, a czasem taniej imitacji, byle czymś zapełnić powstałą wyrwę.

 Laura jest narkomanką dwuznaczności.

 Życia trzeba doświadczyć w pełni, a świat stoi przede mną otworem.