Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.

 [...] umysł nie ogarnia spostrzeżeń zbyt namacalnie i wyraźnie oczywistych.

 Nie zakochałaś się w nim raz na zawsze.
Zakochujesz się za każdym razem gdy go widzisz.

 Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Ci zwyczajni człeczy mogą stać się groźni, kiedy w ich głowach zrodzi się myśl o wyrzynaniu lordów i bohaterów.

 Źli ludzie lubią się mścić.
Dlatego przyzwoici ludzie powinni ich pozabijać.

 Czy należy ratować róże, gdy płoną lasy?

 Nie, to nie grzech być szczęśliwym.

 Życie jest grą, w której wszyscy oszukują. Każdy każdego obserwuje.

 Dla człowieka, który dysponuje tylko młotkiem, wszystko, co spotyka zaczyna wyglądać jak gwóźdź.

 Nie pytaj, jeśli nie chcesz znać odpowiedzi.