
Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.
Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.
Kiedy przyjdzie co do czego, wbije ci nóż w serce, a potem spokojnie zje kolację.
Świat cały jest przerażającą kolekcją świadectw, że ona istniała i żem ją stracił!
Kto ogniem wojuje, od ognia ginie. To, czym żyjesz, przyniesie ci śmierć.
Przyszłość nigdy nie jest taka, jakiej się spodziewamy. Właśnie dlatego jest tak cholernie ekscytująca.
Lubię żyć cudzym życiem.
To, że coś znikło nam z oczu, nie oznacza, że przestało istnieć.
Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
Wszystkie godziny ranią, ostatnia zabija.
Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.
Od życia nic się nie należy. Trzeba
samemu brać to, co się chce.