
Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.
Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.
Chwile zlewają się nieprzerwanie w strumień, którego czasem nie można ogarnąć.
-Niektórzy myślą dlatego, że boją się działać.
-Między strachem a ostrożnością jest różnica.
Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.
Więcej wiary, a jeśli to nie pomoże, więcej drinków.
Nie można się bronić przed smutkiem, nie broniąc się przed szczęściem.
Tęsknota to także forma życia...
Kobieta wiele wyczuwa z tego, o czym milczą mężczyźni.
Ból po stracie jest tak silny, jak silna była więź.
Człowiek, który wie, że milczy, który wie, że kocha, nie wie, ani co to jest milczenie, ani co to jest miłość
W pewnych sytuacjach konieczność bierze górę nad subtelnością uczuć.