Czas to grząskie błocko. Przecieka przez palce. I wsysa jak ...

 Wszyscy powinniśmy byli umrzeć, tak byłoby najlepiej.

 Na drabinę wchodzi się
szczebel po szczeblu.
Powolutku aż do skutku.

 Tęsknota potrafi boleć bardziej niż lanie.

 Nikt nie ma szczęścia u kobiet. Nie
trzeba tylko robić z tego dramatu.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 A któż chce umrzeć? zapytał. Wszyscy chcą żyć, wszyscy, wszyscy - nawet najnędzniejszy robaczek krzyczy o życie.

 Być człowiekiem to znaczy pragnąć tego, czego nie można mieć.

 Przyzwyczailiśmy się do wojny, tak jak przystosowaliśmy się do chaosu i wstrząsów rewolucji. Ludzki instynkt przetrwania, jest zaskakująco silny.

 To, czego chcesz, i to, czego potrzebujesz, to dwie różne rzeczy.

 Zdradę kocham, zdrajców nienawidzę.