
Czasami musimy ludzi ranić, by się nie rozpaść. Ale musimy ...
Czasami musimy ludzi ranić, by się nie rozpaść. Ale musimy robić to z miłością i tyle.
Żyć, to wiedzieć, jak się umiera. Samo życie, jest gorsze od śmierci.
Kim Pan jest? Jestem kimś wyprowadzonym z błędu.
Widziała to, czego nikt inny nie mógł dostrzec, słyszała dźwięki niemożliwe do słyszenia, czuła zapachy jakich doprawdy nikt nie czuł.
Złe rzeczy dzieją się wtedy, kiedy dobrze ludzie nic nie robią.
Głupcy to jedyni ludzie na ziemi, którzy zawsze dostają to, co się im należy.
Mowa jest dobrym wynalazkiem, bo nie pozwala ludziom myśleć.
Są rozczarowania przynoszące zaszczyt tym, którzy są ich przyczyną.
Czasem ci co nie żyją są szczęśliwsi.
Każdy z was, młodzi przyjaciele,
znajduje też w życiu jakieś swoje
Westerplatte, jakiś wymiar zadań,
które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś
słuszną sprawę, o którą nie można
nie walczyć, jakiś obowiązek,
powinność, od której nie można
się uchylić, nie można zdezerterować.
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości,
które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to
Westerplatte. Utrzymać i obronić, w sobie
i wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych.
Miłość to czuwanie nad czyjąś samotnością.