Co my wiemy, to tylko kropelka. Czego nie wiemy, to ...

 Świat jest moją sceną. Trzymaj się blisko mnie, a dostaniesz gwiazdorską rolę w tym przedstawieniu.

 Żeby zauważyć swoje osamotnienie, trzeba mieć na to czas.

 Wilkowi owcę poruczono.

 Google to mój przyjaciel.

 Życie jest zbyt krótkie,
aby tracić czas
na rozmowy o niczym.

 Czy to nie marzenia dają nam siłę, nadzieję i pragnienie?

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień.

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Jutro, jutro, byle nie dzisiaj, mówią tak wszyscy leniwi ludzie.

 To chyba leży w ludzkiej naturze: chcemy tego, czego nie możemy mieć