Książki kiedyś przeczytane powracają do nas w najbardziej niezwykły sposób.

 Status człowieka określa się na podstawie siły jego wrogów.

 Twoja dusza nie jest rzeczą. Ona jest potencjałem wszystkich rzeczy.

 Byś zupełnie był mądry, wiek ci nie wystarczy.

 (...) banalni ludzie przystosowują się do świata, a ci niepokorni przystosowują świat do siebie.

 W Niebie, brakuje wszystkich interesujących ludzi.

 Żyjesz z kimś na co dzień, myślisz, ze go znasz a on ci raptem odpala taka bombę.

 Prawda nie zawsze czyni wolnym.
Czasami staje się ciężkim, samotnym więzieniem.

 Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie.

 - Z kim pan rozmawia?
- Nie rozmawiam. Monologuję. Przywilej pijaka.

 Moja piękna, moja Isobel. Moja miłości. Prosiłaś, bym czekał. Więc czekam. Bo wiem, że to wszystko jest tylko snem. A kiedy ze snu się zbudzimy, znowu Cię zobaczę.