(...) niczego nie żałuję, nic nie straciłem, teraz właśnie czuję, jakbym zyskał normalne życie wypełnione drobiazgami, które miałem kiedyś za nic, a teraz wiem, że mogą być źródłem zadowolenia...
Mógłbym trzymać Cię w ramionach całą wieczność ale to wciąż byłoby za krótko.
Nie bój się doskonałości. Nigdy jej nie osiągniesz.
Biurko to bardzo niebezpieczne miejsce do patrzenia na świat.
Moją strategią towarzyską jest "słuchanie w milczeniu".
Przyczyną życiowych tragedii są nie tyle wielkie porażki, ile tęsknota za najprostszymi przyjemnościami i życzliwymi gestami, których nie doświadczyliśmy.
Miłość jest niczym bez sentymentu.
A sentyment jest jeszcze mniej wart bez miłości.
Świat jest jednak ciężko chory.
Boję się samotności.
(...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.
Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje ten umiera.
