W każdej podróży jest kropla śmierci.

 Uczciwy człowiek po to żyje, aby mieć wrogów.

 Szczęśliwe zakończenie to luksus
na jaki może pozwolić sobie fikcja.

 Tragedia trwa krótko, lecz ból i smutek nie przemija. Jest wieczny.

 Życie jest trudne. Jeśli pozwolimy sobie na wszystkie te... złe uczucia, to stanie się nieznośne.

 Wróg nigdy nie uderzy Cię tam gdzie jesteś najsilniejszy...
Uderzy Cię tam gdzie jesteś najsłabszy. Jeśli nie znasz swoich słabych punktów, możesz być pewien, że zna je twój wróg.

 Życie to śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową.

 Nawet jak jest źle to trzeba widzieć świat w tęczowych barwach i płynąć po spokojnych wodach życia.

 Dlaczego owe dawno zasypane i wyschnięte źródła wołają teraz z taką siłą?

 Dopiero teraz zaczynam pojmowac, że to, jak ktoś zachowuje się na codzień, nie ma zupełnie przełożenia na postawę tej osoby w poważnej sytuacji, wymagającej od niej stanięcia na wysokości zadania.

 Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe. „Hej, dziadku! – wołam. – Sadzisz drzewo migdałowe?” A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: „Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!” „A ja – odparłem – postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili”. Kto z nas dwóch miał rację, szefie? – Spojrzał na mnie triumfalnie. – Tu cię mam! – powiedział.