
Wiesz, że książki mogą być jak bandaż lub gips?
Wiesz, że książki mogą być jak bandaż lub gips?
W skali wszechświata to drobiazg.
Chyba chodzi mi po prostu o to,
że życie szybko mija.
Coraz szybciej. Czasem zapominam, jaka jest pora roku albo nawet który jest rok. Więc najważniejsze jest wykorzystywanie tego co nam dane. Podejmowanie najlepszych możliwych decyzji. I radość z krótkich chwil, które spędzamy razem.
Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.
Nikt na świecie nie jest zupełnie sam. Wszyscy są jakoś ze sobą związani.
Każdy na ziemi ma takie niebo, czyściec i piekło, na jakie zasługuje.
Jeśli przechodzisz przez piekło, nie zatrzymuj się.
Kto ma dalej do ziemi, tego bardziej boli jak spada.
To, co jest najbardziej osobiste i prywatne,
a więc najwięcej angażuje emocjonalnie człowieka,
nie znajduje dostatecznych środków ekspresji werbalnej.
Człowiek nie potrafi przewidzieć konsekwencji wszystkich swoich czynów.
Myślisz, że zło nas szuka? Wręcz przeciwnie. Gonimy je, aż nas złapie.