
Nie da się zbyt długo żyć w realnym świecie.
Nie da się zbyt długo żyć w realnym świecie.
Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli.
Empatia- osobliwe, obosieczne ubezpieczenie społeczne.
Nie potrzeba tragedii albo wojny, żeby zrobić zawirowanie w życiu człowieka. Wystarczą wspomnienia.
Zostałaś stworzona, żeby opiekować się mną, a ja będę opiekował się tobą.
Gdy błądzimy po lesie, przychodzi taki moment, że zaczynamy się w nim czuć jak w domu.
Kilka tancerek z baletu zemdlało, ale ostrożnie, aby nie zabrudzić kostiumów.
Trudno jest być strażnikiem samego siebie.
Bo prawda jest tak nieznośna, że wolałabym, by podarował mi kłamstwo.
I tak już do końca moich dni - rano kawa, uśmiech, całus- TY!
Kiedy ludzie pokazują ci, kim są, wierz im... za pierwszym razem.