Jeśli Bóg stworzył coś lepszego, zatrzymał to dla siebie.

 Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.

 Dlaczego ranimy najbardziej tych, którzy nas kochają, a kochamy tych, którzy nas ranią?

 Lubię ten stan. Unosić się w nicości, zbyt senna, by myśleć, zbyt rozbudzona, by śnić. Po prostu się unosić.

 Człowiek bardzo potrzebuje kogoś, kto go bardzo potrzebuje.

 Strzyg, wiwern, endriag i wilkołaków wkrótce nie będzie na świecie. A skurwysyny będą zawsze.

 Jeżeli nie możesz znieść gorąca, powinieneś wyjść z kuchni.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, jak kelnerzy w restauracjach, zauważyliście?

 Tobie nie należą się słowa. Tobie należą się czyny.

 Twój uśmiech jest wszystkim, w czym pragnę zamknąć moją wieczność.

 Jeśli żałując własnego życia, bojąc się odnieść rany, zaprzestaniesz poszukiwań, to fakt, że w ogóle żyjesz, traci wszelki sens.