Całe piekło znajduje się w jednym słowie: samotność.

 Nic we mnie nie ma. Nic nie zostaje.

 Najlepszych ludzi uformowało naprawianie własnych błędów.

 Strach jest jak choroba, gorączka, która przejmuje nad tobą kontrolę.

 Umiera się w byle jakim miejscu życia.

 Pozwól, że ja przyniosę ci zachód słońca.

 Ból nie znika. Gromadzi się. Jak śnieg. A przebaczenie to słońce, które go topi.

 Najlepsze pomysły często przychodzą do głowy w pozornie beznadziejnych sytuacjach.

 Przeszłość ma wpływ na wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.

 Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 Ale pachnie! Aż mnie kręci w śliniankach!