To właśnie perspektywa ciemności sprawia, że dzień wydaje się taki ...

 Dziwne, że ludzie nie widzą tego, co mają pod nosem.

 Każdy normalny człowiek
od czasu do czasu ma
ochotę kogoś zabić.

 Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?

 Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?

 Jeśli istnieje niebo, odnajdziemy się, bo bez Ciebie nie ma nieba.

 Człowiek sam sobie wykuwa los. Decyduje charakter, świadomość, wiara - nie ślepe i ciemne fluidy. Każde życie ludzkie, każda nasza przygoda jest trochę niejasna i tajemnicza. Obracamy się w świecie, który nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony. Ale tej jasności, jaka jest, wystarczy dla człowieka dobrej woli. (...) na próżno usiłowaliśmy zrozumieć wszystko. Życie nasze toczy się w półmroku. Prawdopodobnie wiele zagadek moglibyśmy jeszcze rozwiązać w sposób naturalny, ale zawsze pozostanie pewne minimum - nierozwiązalne. Tak zawsze.

 Są obszary, które muszą pozostać ciemne. Ani niewyraźne, ani ignorowane, po prostu nieoświetlone słowami.

 Odwaga powstaje w brzuchu - a wszystko inne to tylko zwątpienie!

 Pierwszy raz był żenujący. Drugi- niezły. Trzeci raz... kurczę, nie bez powodu mówi się, że do trzech razy sztuka.

 Bo czasem miałem dość i siebie, jakby nie tyle świat mi tak ciążył, co moje własne istnienie.