Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.

 To, co się źle zaczyna, może się skończyć tylko lepiej.

 W palcach wyobraźni trzymam niedopałek marzeń.

 Mogę zadać panu oczywiste pytanie?(...) Skoro Bóg istnieje i są na to niepodważalne dowody, dlaczego dopuścił do Holocaustu? Gdzie wtedy był?(...) Moja odpowiedź brzmi tak: Bóg tam był, Catherine, był i płakał.

 Jestem na kompletnym chemicznym, fizycznym i emocjonalnym haju.

 Ludzie są inni, kiedy możesz poczuć ich zapach i zobaczyć ich z bliska.

 Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać.

 Życie przestaje być koszmarem, gdy człowiek powie sobie: "Mogę się zabić kiedy tylko zachcę".

 Książki mają dusze, dusze tych, którzy je piszą, którzy je czytają i którzy o nich marzą.

 - Bo ci tak zostanie. [...]
- Słucham?
- Leżysz tam z buzią pomarszczoną jak zużyta chusteczka. Mówią, że jak powieje ostry wiatr, to taka mina może zostać człowiekowi już na zawsze [...] A wtedy przestanę cię kochać.
Wynter wybuchnęła śmiechem.

 Sądził, że to nie szaleństwo, a intensywność przeżywania uczyniła ją zobojętniałą.