Jeśli nikomu na tobie nie zależy, to czy jeszcze w ...

 Życie jest padołem płaczu, ale zdaje mi się, że są na nim ludzie, co lubią płakać.

 Są rzeczy, które wystarczy raz pomyśleć, żeby już nigdy nie móc ich zapomnieć.

 Kiedy już zrobią z ciebie wariata, proponują Ci pomoc psychologiczną.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz na ruinie serca dalej się zieleni.

 Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. A zadośćuczynieniem ma być jego samotność. Albo karą. I odrzucenie.

 Nie można się bronić przed smutkiem, nie broniąc się przed szczęściem.

 Jest coś gorszego, niż nie móc dzielić się radością z ukochaną osobą: nie móc jej pocieszyć, kiedy jest smutna.

 Ja sam muszę nad czymś zapłakać.
Nad czymś konkretnym,
a nie tylko nad wspomnieniami.

 Czasem jedyną chwilą, gdy przeciwnik opuszcza gardę, jest ta, kiedy się na ciebie zamierza.

 Duchy zmarłych radują się jedynie z ofiar składanych przez potomków.