Największą stratą jest strata czasu.

 - Młoda damo, czy mogę służyć chusteczką. Pani płacze.
- Och, rzeczywiście. Widzi pan, a ja myślałam, że się śmieję. Jak bardzo można się pomylić.

 Bo to takie łatwe, ciche, bezkrwawe samobójstwo bez śmierci.

 Zamiast spełnić marzenie, wybrałem to, co jest
mi konieczne do życia. Ciebie, aniele.

 Jestem heretykiem miłości, moje łzy płoną do Ciebie.

 Dzieciństwo dostrzegamy
dopiero wtedy, gdy je opuścimy.

 To całkiem ludzkie, wierzyć, że w innym miejscu i czasie było lepiej niż tu i teraz.

 Życie jest trudne. A miłość jeszcze trudniejsza.

 „Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.

 Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie.

 Skrzypiące wrota wiszą długo.