
Rozpacz to ciemność i chłód, i samotność. Grzech rozpaczy, o ...
Rozpacz to ciemność i chłód, i samotność. Grzech rozpaczy, o którym mówił ksiądz, to lodowaty grzech odcięcia się od ciepłych, pełnych życia kontaktów z ludźmi.
Najtrudniejsza do przeżycia jest niepewnosć.
Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.
Żyjemy w sieci; nie wyprujesz z niej nitek, ani nie wszyjesz nowych.
Ludzie powinni zostawać tam, gdzie się ich postawiło.
Najczęściej nie wiemy "dlaczego". To prawda.
Gdzie zasadzisz, chłopcze, róże, oset nie wyrośnie.
Jeśli stoisz w labiryncie, gdzie nic nie widać, potrzebna ci dłoń której możesz zaufać.
Najpiękniejsze lata życia to te, które są jeszcze przed nami...
Kochać to niszczyć, a być kochanym, to zostać zniszczonym
Czy to nie zadziwiające, jak bardzo można cierpieć, kiedy wszystko jest właściwie w porządku?