
Tym, co zabija, jest rozpacz.
Tym, co zabija, jest rozpacz.
Zazdrość to podatek, który się płaci od sukcesu.
Wariuje się wyłącznie z samotności. Póki jest przy tobie ktoś, kto widzi to, co ty, słyszy to, co ty, nie postradasz zmysłów.
Potworności są na Ziemi rzeczywiste i dzieją się codziennie. Są jak kwiat albo słońce; nie można ich powstrzymać.
Łatwo jest zrobić cegły, ale do zbudowania domu nie wystarczy rzucenie sterty cegieł w powietrze.
Zbrodnia i kara, krzywda i zemsta, wcześniej czy później, ale zawsze idą w parze.
Wszystko jest prawdziwe, jeśli wierzy w to wystarczająca ilość ludzi.
Czasami bardziej boli, gdy
człowiek zachowuje milczenie.
Tak wiele potrafimy zazdrościć ludziom, choćby urody, wiedzy. To smutne, bo w gruncie rzeczy nie doceniamy tego, co mamy.
Kto wiele chce, ten mało ma.
Pomocy, ale nie ratujcie mnie.