Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny.

 Wszystko co powstaje przemija i przez to nie warte nadmiernej uwagi.

 Angażowanie się było piekielnie męczące.

 Była już taka zmęczona ludźmi mówiącymi jej, co będzie dla niej dobre.

 Źle ci tutaj.
Ale to wszystko jest twoje.

 Nie odczuwam już potrzeby przeżywania czegoś więcej niż to, czego do tej pory doświadczyłem. Tak bardzo pragnę jedynie zatrzymać to, co już mam.

 Każdego życie na swój sposób boli.

 Nie przestaje mnie zdumiewać, że ludzie są nowi każdego dnia. Że nigdy nie są tacy sami. Trzeba ich ciągle wymyślać. Zresztą oni też muszą ciągle wymyślać samych siebie.

 Nie jestem chora, ja tylko wiem że życie nie jest warte życia.

 Gdy cię mają wieszać, poproś o szklankę wody. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy, zanim przyniosą.

 Tak świt nam blaknie w światło dnia.
Wszystko, co złote, krótko trwa.