Byłam ślepa, kiedy najlepiej widziałam.

 Troszczymy się o swoje zdrowie, odkładamy pieniądze, urządzamy mieszkania; lecz kto może powiedzieć z całą pewnością, czy nie jest prawdą, iż najbardziej potrzeba nam przyjaciół.

 A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Starzeję się, przedwcześnie jak
winogrono zmieniające się w rodzynek na przyspieszonym filmie.

 Wilk z siebie sierść wymiecie, obyczaju swego używa przecie.

 Boimy się tego , czego nie znamy.

 Czasem sama się w sobie nie mieszczę.

 Kto się mądrzejszym czuje, ten głupszemu ustępuje.

 Żadne kłamstwo nie doczeka się starości.

 Na końcu i na początku jest samotność.

 Byłem szlachetnym sokołem, panem nieba! Zerwałem się z chodnika i wleciałem prosto w płot.