Nastolatki: Są jak konie na torze wyścigowym. Nigdy nie robią ...

 Dwudziesty pierwszy wiek - wiek singli.

 Chodzi mi o to [..] że w każdym można odnaleźć piękno.
I tylko od nas zależy, w jakim stopniu skorzystamy z tego piękna i przyjmiemy je jako część swojego własnego.

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.

 - Jakież to piękne - powiedział zamyślony Fauke.
- Tak piękne, że czasami wydaje się, że warto za to umrzeć.

 Nigdy nie przechowuj niczego na specjalne okazje, każdy dzień twojego życia jest specjalną okazją.

 Ludzie błądzą, kiedy nie słuchają serca - to były ostatnie słowa, które do mnie powiedział.

 W niespodziankach najpiękniejsze jest to, że dopiero się zdarzą.

 Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rozdziałów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy,
aż losowość zamienia się w Los Świata.

 Żyje się tak samo jak się śni - w pojedynkę.

 Przeszłość potrafi ranić.
Moim zdaniem możesz od niej uciekać lub uczyć się z niej.