Miłość prawie nigdy nie stanowi prostego równania. Ktoś zawsze kocha ...
Miłość prawie nigdy nie stanowi prostego równania. Ktoś zawsze kocha bardziej.
Z niektórymi dziewczętami nigdy nie można dociec, co się na dnie kryje.
Ciało się starzeje, ale dusza zostaje młoda.
My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między sobą.
Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.
Czymże jest szczęście, jeśli nie ułatwieniem życia innym?
Przeszłość harmonizuje.
Może Bóg istnieje, a może nie. Tak czy inaczej, jesteśmy zdani na siebie.
Lęk zamyka nam oczy na piękno chaosu.
Kiedy ludzie są tego samego zdania
co ja, mam zawsze wrażenie, że się pomyliłem.
Ona nawet tego nie rozumie, ale naprawdę mogłabym się jej przydać.