
Miłość prawie nigdy nie stanowi prostego równania. Ktoś zawsze kocha ...
Miłość prawie nigdy nie stanowi prostego równania. Ktoś zawsze kocha bardziej.
Największym szczęściem jest poczucie sensu życia.
Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.
Prawda to zjawisko lokalne. Jak mikroklimat.
A kto psuje jakąś rzecz, żeby lepiej poznać jej istotę, ten zbacza ze ścieżek mądrości.
...zapisu bólu w jednym obszarze pamięci nie można zapisać zapisami szczęścia w innych.
Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.
Odnajdę Cię. Bez względu na to, jak długo to potrwa, bez względu na to jak daleko będziesz-odnajdę Cię.
I pragnę Cię pocałować, sprawić, abyś czuła się dobrze
Ale jestem zbyt zmęczony, by dzielić się nocami
Chcę płakać i pragnę kochać
Ale wypłakałem moje wszystkie łzy
Lepiej się nie zmieniać, niż stać się kimś, w kim nie rozpoznamy siebie.
Głupota to cecha wrodzona. Bardzo trudno ją naśladować.