"Skoro mieliśmy w sobie tyle odwagi, siły i szaleństwa, to ...

 Rozpacz to ciemność i chłód, i samotność. Grzech rozpaczy, o którym mówił ksiądz, to lodowaty grzech odcięcia się od ciepłych, pełnych życia kontaktów z ludźmi.

 Gdy bieda włazi drzwiami, miłość wlatuje oknem.

 Miłość jest pierwszą wśród rzeczy nieśmiertelnych.

 Świat rzeczywisty jest o wiele mniejszy niż świat wyobraźni.

 Nic nie możemy na to poradzić, że stwarzając czas - niszczymy siebie.

 (…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.

 Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.

 Nie ma w świecie nic trudniejszego od prostoduszności i nie ma nic łatwiejszego niż pochlebstwo. Jeśli w prostoduszności choć jedna setna tonu zabrzmi fałszywie, to natychmiast następuje rozdźwięk, a za nim klapa. Natomiast pochlebstwo, nawet jeżeli wszystko, aż do ostatniej nuty, jest w nim fałszywe, to i tak bywa ono miłe i słucha się go nie bez przyjemności; wprawdzie wulgarna to przyjemność, ale przyjemność. I choćby pochlebstwo było najwulgarniejsze, przynajmniej połowa wydaje się zawsze prawdą. Dotyczy to zaś każdego poziomu rozwoju i każdej klasy społecznej. Nawet westalkę można uwieść za pomocą pochlebstwa. Cóż dopiero zwykłych ludzi!

 Nagle wszystko (a może nie wszystko, może tylko bardzo dużo) zawisło w próżni, w której mogę dostrzec jedynie ciebie. Ja już tak będę jechał do ciebie w nieskończoność.

 
Czasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi.