Tanecznym krokiem zbliżało się do mnie coś zielonego.

 Wojna, kochani, to piękna sprawa. Ci, którzy twierdzą inaczej, przegrywają.

 Sprawy. Wypadały mi. To właśnie robią. Wypadają. Nie można oczekiwać, że ogarnę je wszystkie.

 Uleganie kaprysom stanowi dowód wewnętrznej wolności.

 Tego, co najlepsze i najpiękniejsze na świecie, nie można zobaczyć, a nawet dotknąć; trzeba to poczuć sercem.

 Czas bywa cholernie selektywny jeśli chodzi o tempo gojenia ran.

 Współczucie upośledza myślenie.

 Nieszczęśliwą miłość może wyleczyć tylko inna miłość.

 Nigdy nie musisz się bać mnie dotknąć - mówi. - To mnie nie zrani. Może tylko dać mi siłę.

 Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.

 Czuję się mniej więcej tak, jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.