Jeśli nie możesz inaczej, udawaj, że radzisz sobie w życiu.

 Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 - Człowieku - ozwał się duch - jeżeli masz w piersi serce,
a nie kamień, nie wypowiadaj tych słów bezmyślnych i obmierzłych,
póki się sam nie przekonasz, kim jest i gdzie żyje ten nadmiar ludności.
Czyżbyś miał prawo rozstrzygać, którzy ludzie powinni żyć, a którzy umrzeć?
Być może w oczach Boga mniej zasługujesz na to, aby żyć,
niźli miliony istot podobnych temu dziecięciu biednego człowieka.
Chryste! Że też słuchać muszę, jak marny robak, żerujący na liściu,
uskarża się na nadmiar żywności pośród swych współbraci,
co głodni pozostają w pyle ziemi!

 Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy.

 Czy nam się podoba, czy nie,
w jakiś nieunikniony sposób wszyscy się zmieniamy…

 Żyje się tylko raz, ale jeśli zrobisz to właściwie, to jeden raz wystarczy...

 Żyć, to wiedzieć, jak się umiera. Samo życie, jest gorsze od śmierci.

 Łączyła nas siła, której nie potrafiłam opanować - nić, która związywała nasze dusze.

 Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.

 Nie chcę stracić ani jednego dnia bez ciebie.

 Byłam ślepa, kiedy najlepiej widziałam.