Nie da się zabić uczuć – nie mają ciała

 
Płaczący człowiek działa na bliźnich jak wypadek samochodowy. Nie można od niego oderwać wzroku.

 Im bardziej krucha jest czyjaś wolność, tym bardziej musi być chroniona i szanowana.

 Człowiek potyka się o kretowiska, nie o góry.

 Zwątpiwszy w miłość i cnotę, zostaje jeszcze rozpusta.

 Świat dzieli się na dwie połowy, w jednej z nich jest nie do życia, w drugiej nie do wytrzymania.

 Kto żyje w męczarni, jest jakby umarły.

 - Nie rozumiem. Jeśli ty zapłacisz mi dwieście złotych za Dorotę, to będziesz mogła rozkazać jej czyścić twoje buty? To nielogiczne. Jakim prawem?
- Prawem silniejszego. Siła i przemoc nie są logiczne, ale kręcą całym tym światem.

 Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.

 Ty jesteś moje imię i w kształcie, i w przyczynie...

 Popełniam kolejną zbrodnię. -czekam na Ciebie.