Szczęśliwcy nigdy nie przynoszą pocieszenia.

 Życie jest tak okropne, że nie ma sensu się lękać, iż stanie się jeszcze gorsze.

 Nigdy nie jest dobrym pomysłem siadanie do rozmowy z przekonaniem, że koniecznie musimy osiągnąć dogmatyczny kompromis. Więcej luzu. My jesteśmy tu, oni są tam.
Możemy się szanować, ale nie musimy pozbawiać się czegoś, przystępując do dialogu. To do niczego
nie prowadzi.

 Ale pachnie! Aż mnie kręci w śliniankach!

 Nie mam czasu być nieszczęśliwa. Życie to świetna zabawa.

 Po co oglądać to, czego już nie ma, lekceważąc to, co jest?

 Mam przeczucie, że będzie padał deszcz.
-powiedział Kłapouchy.
Przecież niebo jest czyste, a słońce mocno świeci.
-zauważył Puchatek.
-Ha! Na początku zawsze wszystko dobrze wygląda.
-mruknął pod nosem osioł.

 Zapamiętaj tę chwilę. Zapamiętaj wszystko, co przeżywasz pierwszy raz.

 Nic w życiu nie jest na tyle wielkie i ważne, by cię uwięzić.

 Przegrałam.
Czy powinnam przepraszać za to, że zapragnęłam niemożliwej miłości?
Nie, nie zrobię tego.
Miłość do Boga też wydaje się niemożliwa. Nigdy jej nie sprostamy, a mimo to Bóg zawsze będzie nas kochał.

 Człowiek jest uczuciem, cierpienie jest jego nauczycielem.