Chcąc mieć szczęście, trzeba oddalać myśli od nieszczęścia.

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Każdy jest na tyle nieszczęśliwy, na ile się za takiego uważa.

 Miłością jest, że ty jesteś tym nożem, którym ja grzebię w sobie.

 Prawda rzadko bywa romantyczna.

 Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane.

 Nic piękniejszego nad niebo,

które przecież ogarnia

wszystko, co piękne.

 Pamięć to funkcja emocji.

 Trzeba spacerować, trzeba zatrudniać ducha, podobnie jak ciało. Duch potrzebuje aktywności. Gdy duch jest bezczynny, zaczyna kwaśnieć, rozkładać się. Jak ciało.

 To, co dziś jest rzeczywistością, wczoraj było nierealnym marzeniem.

 Bogatemu diabli na żarnach mielą.