Ponad gór omglony szczyt Lećmy, zanim wstanie świt, By jaskiniom, ...

 Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.

 Człowiek się nie zmienia, tylko uczy się żyć z samym sobą. To jest najtrudniejsze.

 Próba zdobycia tego szczytu jest jednak z samej swej natury działaniem nieracjonalnym – zwycięstwem pożądania nad rozumem.

 Wszyscy rodzimy się wariatami. Niektórzy pozostają już nimi.

 Żyłeś jak głupiec i spotkał cię los głupca.

 Bywa, że im lepiej kogoś poznajesz, tym trudniej ci go lubić. Im mniej wiesz, tym lepiej.

 Nie ma nic groźniejszego niż kobieta, która wszystko lubi, Jak sprawić, żeby lubiła tylko jednego?

 Nieważna jest obiektywna ocena bólu, lecz subiektywne cierpienie, jakiego doznajemy.

 Najgorzej, kiedy sama nie wiesz co czujesz.

 Nawet stojąc w miejscu, można zabłądzić.