Nic we mnie nie ma. Nic nie zostaje.

 A widzieć, to wierzyć...

 To ciekawe, jak wspomnienia przeistaczają się czasem w koszmary.

 Tego, co najlepsze i najpiękniejsze na świecie, nie można zobaczyć, a nawet dotknąć; trzeba to poczuć sercem.

 Człowiek nigdy nie kończy czytać, choćby książki się skończyły, tak samo jak nigdy nie przestaje się żyć, choćby doszło do śmierci.

 Świat jest jednak ciężko chory.

 Żal to okropne uczucie.

 Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do łóżka i o niczym więcej nie słyszeć.

 Wszyscy mnie męczą. Ale lubię się śmiać, a nie potrafię śmiać się sam.

 Nawet zepsute zegary pokazują dwa razy dziennie właściwą godzinę.

 Często wystarczy jedna chwila, by wszystko zmienić.