Już sam znak paragrafu wygląda jak narzędzie tortury.

 Lekcja, której nie towarzyszy ból, niczego cię nie nauczy

 Kolejny dzień dobiega końca, nastaje noc. Mrok jest tak przewidywalny, prawda?

 Jest cała - powiedział z ulgą w głosie. Tak. Pomijając moje serce.

 Własne nieszczęście boli najwięcej.

 Jestem niemal pewna, że w tej chwili mnie nienawidzi. Nienawidzi mnie za to, że ja nienawidzę siebie.

 Szczęście nie jest rzeczą łatwą: trudno je znaleźć w sobie, ale nie sposób gdzie indziej.

 Kiedy rozum zdolny jest pojąć, co się wydarzyło, rany w sercu są już zbyt głębokie.

 Ciasna to chatka - dusza moja.

 Nie wolno większych spraw dla mniejszych poświęcać.

 Zawsze będziemy żyć w
cieniu jakiegoś zagrożenia.