Jedna sroczka smutek wróży Dwie radości pełne dni Trzy to ...

 Byłoby dłuższe lato, gdyby nie zima.

 Człowiek nigdy nie jest uodporniony.
Może się tylko do wielu rzeczy przyzwyczaić.

 Żyjemy tak, jakbyśmy nigdy nie mieli umrzeć.

 Ludzie źli robią to, o czym dobrzy tylko myślą.

 -Pięć-powiedziała. -Pięć?-powtórzył Gabriel ze zdziwieniem. -Moja ocena. Pańskie umiejętności i technika może wymagają pracy, ale z pewnością ma pan wrodzony talent. Potrzeba panu jedynie praktyki. -A pani chętnie zostanie moją nauczycielką? -Byłabym obrażona, gdyby pan wybrał kogoś innego-odparła Cecily i przysunęła się do niego po następny pocałunek.

 Jeden pocałunek można uznać za wypadek, dwa to już tarapaty.

 Gdy świat się przewraca, najważniejsze, żeby stanąć na głowie jako pierwszy.

 Gdy mędrzec stara się przekazać jakąś mądrość, brzmi to zawsze jak głupstwo.

 Czuję się jak powietrze. Jestem, ale mnie nie ma.

 Miłość do siebie jest jak mięsień, potrzebuje treningu, żeby dobrze działać. Za każdym razem, kiedy człowiek próbuje wybaczyć sobie to, że nie jest doskonały, troszczy się o siebie, pozwala sobie na to, żeby robić to, co daje mu radość, widzi swoje błędy jako cenną informację, a nie dowód własnej dobroci,
jest mu łatwiej kochać siebie bezwarunkowo.