Czy myślisz, że umierający ludzie wiedzą, że odchodzą?

 Bo prawda jest tak nieznośna, że wolałabym, by podarował mi kłamstwo.

 Zaraz zrobimy kawę. Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale od czego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.

 Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.

 Każdego ranka rodzimy się na nowo. Największe znaczenie ma to, co zrobimy dzisiaj.

 Tak jakoś wyszło wiesz ? Nie nadaję się dziś do poezji...
Najzwyczajniej w świecie potrzebuję uczucia, ciepła, troski i miłości.

 Nie dostrzegasz w sobie
tego, co widzą w tobie inni.

 Albo się pomyliłeś, albo jesteś pomylony.

 Nie wolno większych spraw dla mniejszych poświęcać.

 Płyń z prądem, przyjacielu, i gdy Cię będzie unosił, leciutko mu pomagaj, omijaj rafy, walcz z mrokiem i nigdy, nigdy się nie poddawaj.

 Zaklęta w chwilę
Nic nie drgnęło, gdy umierałam
Nikt nie wiedział, że umierałam
Nikt
Oprócz tego, który mnie zabił.