Czy myślisz, że umierający ludzie wiedzą, że odchodzą?

 Idź swoją drogą, a ludzie nich mówią, co chcą.

 Ale chwilę albo się łapie, albo pozwala jej się minąć.

 Przeszłość potrafi ranić.
Moim zdaniem możesz od niej uciekać lub uczyć się z niej.

 Naucz się odczytywać świat i każdego człowieka na świecie jako negatyw rzeczywistości.

 Trzeba brać życie takim, jakie jest, i zrobić z niego jak najlepszy użytek.

 To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się happy endem.

 Człowiek honoru mści się nawet po dziesięciu latach.

 Nie przestaje mnie zdumiewać, że ludzie są nowi każdego dnia. Że nigdy nie są tacy sami. Trzeba ich ciągle wymyślać. Zresztą oni też muszą ciągle wymyślać samych siebie.

 
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.

 Czego innego można chcieć od życia prócz tego, by jeszcze trwało?