...jest prawdą, iż miłość potrafi przeżyc stratę i znieść ból.

 Nadzieja to paskudna rzecz. Sprawia, że zaczynasz wierzyć.

 Niedowiarstwo przychodzi naturalnie, niewiarę trzeba w sobie wyrobić.

 Pogoń za szczęściem się kończy. Zawsze bezcelowa, ale dla której warto poświęcić życie.

 Poczucie winy to nie rozum. Poczucie obowiązku to nie serce.

 [...] bezinteresowność i odwaga nie tak bardzo się różnią.

 Życia nie należy brać zawsze tak śmiertelnie poważnie, inaczej nie jest godne tego, aby je przeżyć.

 Język grzechu jest uniwersalny.

 Póki życie, póty nadzieja.

 Naszym kolorem jest czerń.

 Druga na prawo, a dalej prosto aż do rana.